Rola siarki w kontekście uprawy roślin

Siarka jest pierwiastkiem powszechnie występującym w glebie, powietrzu i wodzie. Gleby w Polsce raczej nie są w niego bogate. Jego zawartość lokalnie waha się i jest zależna od skały macierzystej i ilości substancji organicznej. Stosowanie nawozów z siarką jest zalecane tam, gdzie gleba jest uboga w ten pierwiastek oraz tam, gdzie planowana jest uprawa roślin wyjątkowo wrażliwych na niedobór siarki.

Obecność siarki w glebie wpływa na syntezę białek i tłuszczów oraz gospodarkę węglowodanową. Niezwykle ważną rolę w metabolizmie siarki odgrywają także inne pierwiastki. Fosfor odpowiada za pobieranie i aktywację siarki w roślinie, a siarka w połączeniu z azotem wpływa na zwiększenie produkcji białka. Z kolei magnez poprawia efektywność działania innych pierwiastków.

Znaczenie siarki dla plonów

Dostarczanie siarki w nawozie wpływa na prawidłowy wzrost roślin, ich walory smakowe oraz odporność na choroby, szkodniki i tzw. stres abiotyczny (niedobór wody, duże wahania temperatur). Szczególnie ważna jest ona dla takich roślin jak rzepak, czosnek, cebula, rzodkiew, burak cukrowy, ziemniak, pszenica, kukurydza. Siarka ma duże znaczenie w ochronie pszenicy przed mączniakiem prawdziwym oraz rdzą źdźbłową.
Niedobór pierwiastka może powodować upośledzenie wzrostu roślin, a nawet uszkodzenie części naziemnych. Charakterystycznymi objawami jest chloroza siarkowa oraz chloroza międzynaczynkowa. Najlepszym sposobem na sprawdzenie zawartości siarki w glebie, jest oddanie jej próbki do analizy. W przypadku niedoboru zwykle zalecane jest zastosowanie nawozu wapniowego z siarką, który także odkwasi glebę i zapewni jej odpowiednią ilość wapnia.

Jak stosować nawóz z siarką?

Nawożenie gleby należy przeprowadzać odpowiednio wcześnie, ponieważ w momencie pojawienia się objawów niedoboru nie można już nic zrobić, by uniknąć strat w plonach. Przy ustalaniu poziomu nawożenia siarką należy uwzględnić poziom istniejącego niedoboru oraz inne stosowane zabiegi, na przykład nawożenie magnezem i azotem.